علم آموزی و روایت گری در سیره حضرت معصومه(س)

از جمله مناقب و شرافت های حضرت معصومه(س) صدور زیارت نامه مخصوص برای آن حضرت از امام رضا(ع) است. جملات این زیارت نامه حکایت از مقام عظیم آن بانوی بزرگوار دارد که هیچ بشری قادر به درک آن نیست، مقامی که امام صادق(ع) با عنوان«شفاعت» از آن نام برده و فرمودند: «همه شیعیان با شفاعت فاطمه معصومه به بهشت وارد می شوند»

این حدیث نشان می دهد که جایگاه حضرت معصومه(س) جایگاه والایی است که اگر زیارت او همراه با معرفت و شناخت درست باشد، زیارت کنندگان را به بهشت رهنمون می شود.

فضای امن و صفاتی که امام صادق(ع) پیش از تولد حضرت معصومه(س) ترسیم کرده بودند، خبر از تولد بانویی می داد که رسالت مهمی بر دوش دارد و همچنین تولد ایشان و امام رضا(ع) از یک مادر، از نکات مهم و قابل توجه برای محققان است، زیرا این توصیه ها و نحوه تولد حضرت معصومه(س) و مسئولیتی که بر دوش دارد، ایجاب می کند محیط سیاسی و تربیتی ایشان و فضای ترسیم شده در روایت ها و علت حضور آن بانوی گرامی در قوم و شکل گیری پایگاه تشیع با محوریت وجودی حضرت و نوع تعلیم و تربیت در سایه دار دو امام معصوم و هجرت حضرت در دفاع از ولایت و امام زمان خویش مورد توجه قرار گیرد.

قرب و منزلت حضرت معصومه(س) در شهری به نام «قم» در سیره نبوی از زمان رسول اکرم(ص) تا زمان امام صادق(ع) و ظهور حضرت حجت(عج) همواره مورد تأکید بوده است. این شهر با وجود فرزندی از فرزندان معصومان رونق می یابد و محل رشد و توسعه علمی شده و به عنوان پایگاه جهان تشیع معرفی می شود، مکانی که به عنوان تجمع دوستداران اهل بیت و بسترسازان ظهور امام زمان(عج) بر آن تأکید شده است.

امام صادق(ع) صحبت از حرم امنی می کند که برای اهل بیت(ع) از حضور زنی از اولاد ایشان شکل می گیرد، چنان که در روایت آمده است امام صادق(ع) فرمودند: برای خدا حرمی است و آن مکه است و برای رسول خدا حرمی است و آن مدینه است و برای امیرالمؤمنین حرمی است و آن کوفه است و برای اهل بیت حرمی است و آن قم می باشد که به زودی زنی از اولاد من که فاطمه نامیده می شود در آن جا دفن می شود و هرکس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود.
در روایت های معتبر دیگر، نه تنها از شهر قم به عنوان «عش آل محمد» یاد شده است، بلکه از حضور زنی از سلاله پاک نبوی در این شهر خبر داده اند که با دفن او در آنجا، پایگاه تشیع شکل می گیرد. این شهر مرکز علم و دانش اهل بیت(ع) شدهکه شعاع آن وسیع و دامنگیر می شود و این مأموریتی الهی است که به لطف وجود کریمه اهل بیت حضرت معصومه(س) شکل و جهت می گیرد.

در حقیقت امام صادق(ع) با ذکر دقیق و تکرار آن خواسته اند علویان را به پایگاهی که توسط یک زن به نام فاطمه و از ذریه امام موسی کاظم(ع) شکل می گیرد، متوجه گردانند و این نکته که این شهر مرکز رشد علوم معارف دینی خواهد شد و هنگامی که علم و دانش از شهرهای مختلف جمع می شود، شهر قم پیرامون حضرت فاطمه معصومه(س) همچون نگینی درخشش خود را دارد و مرکز الهی و نبوی است.

جایگاه روایت گری در حفاظت از سنت

«حدیث» در اصطلاح علم درایه، به کلامی اطلاق می شود که حکایت از سخن یا فعل یا تقریر معصوم داشته باشد و «محدث» و «محدثه» به کسی گفته می شود که سخن معصوم یا فعل تقریر او را نقل کند.

در میان راویان حدیث، فاطمه معصومه(س) نیز با توجه به شناخت محیط سیاسی و اجتماعی خود با درایت و تیزهوشی ذاتی در جهت حفظ سرچشمه زلال نبوی، در مسیر امامت گام برمی داشت. حضرت معصومه(س) هنگامی که امام رضا(ع) در مدینه به سر می بردند، چون پروانه ای گرد شمع امامت می گردند و شیدایی را می ماند که به دور کلبه عشق الهی در حریم امن امامت به طواف می پردازند و در همراهی با امام رضا(ع) در قول و فعل نه تنها کوتاهی نکرد، بلکه در گسترش احادیث نبوی که استمرار ولایت و امامت محسوب می شود، با نقل احادیث معتبر، از حریم امامت و ولایت دفاع کرد.

از این روی است که حضرت فاطمه معصومه(س) به علت بیان حدیث نبوی، به «محدثه» معروف می شود و بی سبب نیست که از میان 38 خواهر و برادر، فقط ایشان با امام رضا(ع) از مادر یکی هستند و دارای چنین مقام رفیع و عظیمی می شود که «عالمه» و «محدثه» می شود، عالمه ای که امام صادق(ع) با تجلیل از او پیش از تولدش، زیارت همراه با معرفت او را پاداش بهشت نوید داده و شفاعتش را شامل حال تمام شیعیان دانسته است.

منبع:ensani.ir

انتهای پیام